Хичээлээ хийх гэсэн нэг л эв дүйгээ олж чададгүй... Баахан юм орчуулах л хэрэгтэй байдаг, дараа нь тэгээд л блах блах... Миний хийх ёстой зүйл энэ байхад... Багш намайг хийгээгүй очвол урам ньхугарна даа.. Бас хангалттай хиймээр байдаг аххх... Ядаж байхад гэрт миний уур, бухимдлыг маш ихээр хүргэдэг асуудал болоод байх юм. Хүн хөгширөх тусмаа зөрүүд, тэнэг болох юмдаа. Яагаад тэнэг гэсэн гэхээр зөвхөн миний л зөв, би том хүн гэж боддог болчихдог юм шиг байна. Хүмүүсийн шаардлага хичнээн зөв байсан ч зөрүүдлэнэ. Зөв юм хэлүүл эсэргүүцнэ, эсвэл үл тоомсорлоно... Үнэхээр л хүчин мөхөсдөөд байх юм... Ганцаараа бухимдаал шаналаал... илжигний чихэнд алт хийсэн ч сэгсэрнэ ус хийсэн ч сэгсэрнэ... Уул нь илжигнээс арай л дээр баймаар юм гэтэл долоон доор аашлах юм. Хүүхэд нь эцэг эхээ зовоохгүй тайван амгалан байлгаад байхад эцэг эх нь хүүхдүүүдээ яагаад зовоогоод байдаг байна даа...